موضوع انشا: سال تحصیلی خود را بدون اینترنت چگونه می‌گذرانید؟
تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۶۳۶۹۹
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از خبرگزاری مهر، محرومیت انگار قرار نیست دست از سر دانش آموزان استان سمنان بردارد آن هم استانی که مسئولان ارتباطات و فناوری اطلاعاتش ادعا می‌کنند در زمره سه استان برتر در پوشش اینترنت نسل جدید است. آمارها نشان می‌دهد ۱۵ هزار دانش‌آموز مناطق محروم استان سمنان و همچنین دانش آموزانی که نیاز مالی شدیدشان اجازه استفاده از ابزارهای هوشمند را به آنها و خانواده‌هایشان نمی‌دهد، از سامانه شاد استفاده کنند، اینترنت ندارند در حالی که در لسان مسئولان این استان همه چیز عالی است!
معلمان و دانش‌آموزان محرومموضوع اما فقط دانش آموزان نیستند بلکه هشت درصد از معلمان استان یعنی جمعیتی نزدیک به ۸۰۰ نفر نیز از اینترنت و برنامه شاد محروم هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمد دستورانی، مدیرکل آموزش و پرورش استان سمنان با بیان اینکه بیش از ۱۱۸ هزار دانش‌آموز سال تحصیلی جدید را آغاز کرده‌اند، گفت: ۸۸ درصد از این دانش آموزان تا نیمه آبان ماه ۹۹ به سیستم شاد دسترسی دارند که رقمی نزدیک به ۱۰۵ هزار نفر می‌شود. درس نامه‌هایی برای دانش آموزان که عمدتاً هم در میامی هستند، تهیه شده است، افزود: برای رفع مشکلات دانش آموزان نقاط محروم و عدم احراز هویت در شاد نیز نامه نگاری‌هایی به وزارت خانه شده که مشکل با همکاری والدین دانش آموزان و آموزش و پرورش حل خواهد شد.
میامی بیشترین محروم را داردبیشترین مشکلات دانش آموزان محروم از سامانه شاد در میامی است این شهرستان بافت عجیبی دارد به شکلی که ۸۵ درصد از جمعیت آن روستایی و ۱۵ درصد شهری هستند در نتیجه روستاها در این شهرستان نقش مهمی ایفا می‌کنند روستاهایی که غالباً نیز با محرومیت و استضعاف روبرو هستند حال آنکه بزرگترین و غنی‌ترین معادن فلزی استان سمنان و شاید شمال شرق ایران اسلامی در این شهرستان باشد. شرایط در این شهرستان کم جمعیت اما بسیار غنی از ذخایر ارزشمند اقتصادی بسیار نامساعد است و تعداد دانش آموزان محروم از اینترنت به نسبت دیگر شهرستان‌های استان سمنان بسیار بیشتر است. میامی را از این بابت می‌توان سیستان و بلوچستان استان سمنان نامید.
ارسال درسنامه برای محروماندستورانی با بیان اینکه تا مهرماه سال جاری ۶۸ مدرسه شهرستان دارای پوشش اینترنت بودند، گفت: ۱۷ روستای میزبان مدارس ما که عمدتاً هم در مناطق محروم است پوشش اینترنت ندارند که برای دسترسی دانش آموزان آموزش و پرورش مدارس این روستاها را تجهیز به مودم سیم کارتی کرده اما خانه‌ها متأسفانه هنوز پوشش اینترنت ندارند. در روستاهای فرومد، گزه، جهان آباد و… یا خانواده‌ها توان نداشتند سیم‌کارت و اینترنت همراه بخرند یا اگر داشتند سواد استفاده از آن را ندارند لذا در رایزنی با استانداری، سهمیه ۷۰ وام پنج میلیون تومانی را برای میامی جذب کرده‌ایم تا به خانواده‌ها ارائه شود.
تلاش برای رساندن اینترنتسید یاسر حسن پور، مدیرکل ارتباطات و فناوری اطلاعات استان سمنان با بیان اینکه تا پایان شش ماهه نخست سال جاری ۸۹ درصد روستاهای استان سمنان تاکنون تحت پوشش اینترنت پهن باند قرار گرفته است، گفت: تمرکز بر روی نقاط محروم و تلاش برای برقراری پوشش کامل تلفن همراه و اینترنت پهن باند سیار ال تی ای، در روستاهای بالای ۲۰ خانوار و برقراری پوشش مطلوب در جاده‌های بین شهری استان است. تا پایان شش ماهه نخست سال جاری از ۵۴۹ روستای استان سمنان ۵۳۸ روستا دارای پوشش ارتباطی است که در ۴۳۸ روستا بستر ارتباطی اپراتور ایرانسل و در ۵۳۵ روستا بستر اپراتور همراه اول وجود دارد که در برخی روستاها هر دو بستر ارتباطی وجود دارد.
وی با بیان اینکه هفت روستای بالای ۲۰ خانوار استان دارای عدم یا ضعف پوشش ارتباطی است که این موضوع در قالب طرح یو اس او به اپراتورهای ارتباطی به صورت پیمانکاری واگذار شده است، گفت: ارتقای فناوری ۶۲ روستای استان سمنان از نوع اینترنت دو جی به ۴ جی از محل اعتبارات پروژه یو اس او در برنامه قرار گرفته است.
سونامی و خطر ترک تحصیلمعصومی ، جامعه شناس گفت: سه ماه از سال تحصیلی گذشته و کیفیت مناسب آموزشی به دانش آموزان مناطق محروم نرسیده است.: به فرض رفع این مشکلات از همین امروز، بازهم شاهد هستیم که دانش آموزانی در استان وجود دارند که ۹۰ روز از تحصیلی درست و با کیفیت دور مانده‌اند و برای رسیدن آنها به حد مطلوب باید تلاش مضاعف کرد وگرنه درس را رها می‌کنند. دانش‌آموزان مناطق محروم برای دلایل کمتر از عدم دسترسی به شاد، اینترنت و تلویزیون و … نیز تحصیل را رها می‌کنند این موضوع که جای خود دارد و لذا باید کارگروهی از سوی امور اجتماعی استانداری، آموزش و پرورش و سپاه، بسیج و… ایجاد و به این مناطق رسیدگی عاجل شود وگرنه فاجعه‌ای رخ خواهد داد که می‌توان نامش را سونامی کم سوادی نامید موضوعی که ۴۰ سال است در نظام اسلامی با آن مبارزه می‌کنیم.
حال باید دید که شرایط برای دانش آموزان مناطق محروم استان چه طور پیش می‌رود و آیا اعتباراتی برای کمک به آنان مصوب خواهد شد تا مخابرات به جای استفاده از بخش خصوصی، خودش راساً ورود کرده و مشکل اینترنت روستاهای محروم را حل کند.
کد خبر 571476 برچسب‌ها استان سمنانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: استان سمنان دانش آموزان مناطق محروم مناطق محروم آموزش و پرورش پوشش اینترنت استان سمنان محروم استان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۶۳۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳ دهه خدمت در مناطق محروم / بازنشستگی که خوشایند نیست
زوج معلم بجنوردی که ۲۹ سال است در نقاط محروم مرزی خدمت می‌کنند تا چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند؛ حضور سه دهه در روستا و خاطرات آن، این زوج را با زندگی شهری غریبه کرده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان شمالی، معلم واژه‌ای که هرکس می‌شنود حس امنیت و اعتماد سرتاپای وجودش را فرامی‌گیرد و با به یادآوردن مهربانی و تلاش‌های آنها اشک از چشمان انسان فرو می‌ریزد.
معلمی شغلی متفاوت است که انتخابش می‌تواند سبک و نحوه زندگی یک فرد را برای تمام عمر تغییر دهد؛ از ارتباط گسترده با دانش‌آموزان و والدین‌شان تا ماندن در جاده‌های پر از برف روستایی برای رسیدن به مدرسه، اینها خاطراتی هستند که برای معلم‌های فداکار ثبت می‌شود.
به مناسبت روز معلم به سراغ یک زوج خستگی‌ناپذیر فرهنگی رفتیم؛ خانم و آقای رضایی، معلمان با تجربه‌ای که ۲۹ سال است در مناطق محروم و مرزی خراسان‌شمالی خدمت می‌کنند و تمام سختی‌های آن را به جان خریده‌اند.
آنها با روستاهای محروم و دانش‌آموزانش رفاقتی به درازای یک عمر دارند، رفاقتی که ثمره حضور و اقامتشان در روستا است؛ سی سال زندگی در روستا این زوج معلم را با شهر غریبه کرده است، دیگر حتی بعد از بازنشستگی نیز تمایلی برای زندگی در شهر ندارند.
خانم رضایی می‌گوید صفا، صمیمیت و سادگی مردم روستا حالمان را خوب می‌کند، او ترجیح می‌دهد با مردم و دانش‌آموزانی زندگی کند که معمولاً معلم‌ها تمایل به ماندن در آنجا ندارند؛ معلم‌های جوان هنوز مهر ابلاغشان خشک نشده، سودای رفتن به مناطق مرفه را در سر می‌پروانند.
آقای رضایی و همسرش از سال ۱۳۷۲ از طریق نهضت سوادآموزی، معلمی را شروع کردند و بعد هم معلم رسمی آموزش‌وپرورش شدند؛ تمام دوران خدمت را با یکدیگر و در یک مدرسه بوده‌اند، آقای رضایی چند سالی مدیر مدرسه شد، اما همسرش هیچگاه حلاوت کلاس‌داری را با میز مدیریت عوض نکرده است.
آنها می‌گویند ما با سیاست و اینکه چه کسی می‌آید و چه کسی می‌رود کار نداریم، ما معلم هستیم و تلاش داریم وظیفه اصلی‌مان را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم.
زن و شوهر گزارش ما، معلمی را شغلی منحصر به فرد می‌دانند که تفاوتی فاحش با دیگر مشاغل دارد، یک معلم به عنوان الگو و نمونه انسان کامل در پیش چشمان دانش‌آموزان به نظر می‌آید و همین مسئولیتش را دوچندان می‌کند.
خانم‌رضایی خاطرات زیادی از سال‌های ابتدایی معلمی دارد، او می‌گوید: تا چند سال بعد از شروع به کار معلمی هیچ وسیله‌ای نداشتیم و بارها در میان برف و باران مجبور شدیم پیاده مسیرها را طی کنیم.
آنها هیچگاه دیر به مدرسه نمی‌رسند، زیرا با خود عهد بسته‌اند که هر هفته بعدازظهر جمعه به سمت روستا حرکت و هفته جدید را با طراوت و شادابی و به دور از خستگی شروع کنند.
خانم‌رضایی در مدت طولانی معلمی‌اش فقط یک روز غیبت در پرونده کاری‌اش به ثبت رسانده و باقی ایام همواره و با شوق، عمرش را صرف دانش‌آموزانش کرده است.
شیرین‌ترین لحظات این زوج معلم زمانی است که دانش‌آموزان خود را در جایگاه‌های خوب و متعارف ببینند، بسیاری از کسانی که تا چند سال پیش در کلاس‌های آنها می‌نشستند، امروز معلمانی هستند که راه استاد را در مسیر زیبای تربیت ادامه می‌دهند.
آنها می‌گویند اکنون دانش‌آموزان گذشته ما همچون پدر و مادر برایمان احترام قائلند و هنوز رابطه گرم و صمیمی گذشته‌مان را داریم.
خانم رضایی در این ۳۰ سالی که معلم بوده، کلاس اول را بیشتر از همه پایه‌ها تجربه کرده است؛ او ۲۲ سال از عمرش را با نونهالانی گذرانده است که به گفته خودش از باسواد کردن آنها حسی سرشار از لذت می‌گیرد که برایش قابل توصیف نیست.
آنها ۱۲ سال است که به روستای سوخسوی انقلاب در بخش غلامان آمده‌اند و دیگر با دانش‌آموزان و اهالی آنجا همانند یک خانواده شده‌اند. از گشت‌وگذارهایی که بعدازظهرها با دانش‌آموزان‌شان دارند تا رفتن به عروسی‌ها و مراسم شاگردان، شیرینی و حلاوت معلمی را برای آنها دو چندان کرده‌است.
خانم رضایی معتقداست حقوق معلمان کم اما با برکت است، او می‌گوید هیچکس نباید معلمی را به خاطر مسائل مالی انتخاب کند زیرا بیشترین آسیب را می‌بیند؛ آقای رضایی نیز باورش همین است و حقوق معلم‌ها را متناسب با سختی کارهایشان نمی‌داند.
آنها چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند و این موضوع اصلاً برایشان خوشایند نیست؛ خانم رضایی بیشترین نگرانی‌اش از این است که باقی معلمان مثل آنها برای بچه‌ها و اهالی روستا وقت نگذارند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت